Dolina Eliaszówki

Dolina nosi nazwę od płynącego jej dnem potoku Eliaszówka, inna nazwa pochodzi od imienia biblijnego proroka Eliasza, patrona klasztoru w Czernej. My zwiedziliśmy część dolinki autem, zatrzymując się przy młynie i kapliczce. Część spacerową zaczęliśmy od klasztoru idąc zboczem doliny. Fragment, w którym znajdują się najbardziej znane zabytki nieco nas rozczarował. Jest to, bowiem asfaltowa droga uczęszczana przez auta. Spacer z rodziną ogranicza się do przemarszu gęsiego pobocznem lub brzegiem drogi. Gdzieniegdzie zapewne można skręcić w jakieś leśne ścieżki, ale jak przypuszczam już bez wózków i rowerów no i ze starszymi dzieciakami. Maluchy mogą szybko wymięknąć, bądź trasa może być dla nich zbyt trudna, Wikipedia donosi o stromych zboczach wapiennych. Jeśli ktoś eksplorował dolinkę lepiej niż my prosimy o komentarze. 

Przez dolinkę przebiega żółty szlak pieszy oraz czerwony i niebieski szlak rowerowy. Część doliny zajęta jest przez tzw. Las Hrabski, którego nazwa pochodzi od właścicieli hrabiów Potockich. Las nie został jeszcze przez nas zbadany. Z ciekawostek warto dodać, że niegdyś na terenie dolinki istniało kilkanaście pustelni, obecnie zachowała się tylko jedna pustelnia św. Agnieszki. 

Bardzo ciekawym zabytkiem jest Diabelski Most a w zasadzie jego ruiny. Na dawnych rycinach Zygmunta Vogla można zobaczyć jak wyglądał w przeszłości. Była to spektakularna i unikatowa budowla arkadowa wybudowana w latach 1671 - 1691 przez pustelników.  Nazwa mostu wiąże się z wierzeniem ludowym, które mówi, iż raz do roku odbywa się tutaj zjazd diabłów i wszystkich złych duchów. Pomimo fantastycznej historii, zabytek jest obecnie ruiną, w którą od dawna nikt nie zainwestował. Do mostu ciężko podejść a o jego dawnej świetności nie widać już śladu - a szkoda. Niedaleko od bramy można zatrzymać auto przy kapliczce jest to Brama Siedlecka, gdzie odprawiano nabożeństwa dla ludności. Dużo spokojniejszą trasę można przejść zboczem doliny, zaczynając spacer od klasztoru w Czernej o czym w osobnym artykule.